Onze aanpak

De Stam biedt een zorgprogramma van twee jaar: het eerste jaar werken aan jezelf met een strakke structuur, het tweede jaar het onder begeleiding toepassen in de maatschappij met eigen invulling door de cliënt. Twee jaar lijkt lang, maar die tijd is nodig om niet alleen aan je verslaving en de achterliggende problematiek te werken, maar ook aandacht te besteden aan je persoonlijke ontwikkeling, zodat je zo kansrijk mogelijk aan het maatschappelijke leven kunt gaan deelnemen. Uit onderzoek is gebleken dat een langdurig programma de beste resultaten heeft. Gedurende het programma doorloop je vijf fasen (vergelijkbaar met de 12 stappen benadering), waarbij er steeds meer verantwoordelijkheden en privileges zijn. Onze bewoners kijken na twee jaar terug op een periode die ook echt nodig was om aan hun herstel te werken en goed te landen in de samenleving.

Het eerste jaar is intensief met maximaal 18 bewoners op de woonlocatie. Het dagprogramma is in grote lijnen ingevuld met in de ochtend therapie en in de middag dagbesteding. In de therapiesessies (zoals encountergroepen, cognitieve gedragstherapie, planningsgroepen, lichaamswerk, terugvalpreventie) komen onder meer aan bod emoties leren (her)kennen en uiten, omgaan met kritiek en complimenten, voor jezelf opkomen, conflicten met anderen uitwerken en negativiteit omzetten in positiviteit. In de dagbesteding is er aandacht voor activerende, educatieve en arbeidsmatige onderwerpen.

In het tweede jaar gaan bewoners meedoen in de samenleving en het geleerde zelfstandig toepassen. Bewoners bepalen steeds meer een eigen structuur. Bewoners starten in het tweede jaar met (vrijwilligers)werk of opleiding en worden bijvoorbeeld lid van een sportclub. Op deze manier groeien bewoners naar een nuchtere en volledige participatie in de maatschappij.

Bij De Stam zijn er maximaal dertig bewoners in verschillende fasen van herstel. Bewoners hebben elk een eigen kamer.

Reactie…

…van een naaste:
‘Je zat zo vast en diep in de ellende, dat er geen andere uitweg meer was. Om voor twee jaar naar De Stam in Den Haag te gaan, weg uit je vertrouwde omgeving, dat was niet niks. Wat waren we blij dat je deze kans pakte: de beste mogelijkheid om van die verslaving/ziekte af te komen.Je bent door een diep dal gegaan, met veel zware momenten, vooral in het eerste jaar. Maar dat was nodig om er sterker uit vandaan te komen. Je hebt het maar mooi gedaan en je mag supertrots op jezelf zijn. Jij hebt je leven weer terug en wij daarmee ook. En wij zijn zielsblij dat we jou ook weer terug hebben.’

…van een moeder:
‘Toen was er het onschuldig lijkende begin, kwamen de kleine confrontaties, mooie beloftes, zware gesprekken, waren er grote botsingen, volgde een opname, een opleving, maar ook een terugval. Die je uiteindelijk in zoveel ellende en een totaal uitzichtloze situatie deed belanden, dat je hulp aanvaardde. Hoe groot en moeilijk de stap naar De Stam ook was, vanaf het begin ben je het proces hier helemaal aangegaan. Als je hier dan toch zat, wilde je het goed doen. Bij De Stam begon je weer met sporten, zelfs yoga – wat uitgroeide tot je favoriete bezigheid – werd beoefend.Je lichaam heeft een transformatie ondergaan, maar als persoon ben je ook veranderd. Je mediteert, je deelt veel, je bent open.’

…van een neefje (11 jaar):
‘Hoera, onze lieve oom is al twee jaar in De Stam en dat betekent dat hij mag gradueren. Jij bent een voorbeeld voor de rest hier. Een heel goed voorbeeld zelfs, want je bent blijven geloven in jezelf. We hebben met ons gezin zoveel leuke dingen gedaan samen. Toen we tijdens een vakantie de sleutel kwijt waren, klom jij boven door een raam heen. In de bank bij oma stoeien met elkaar en op elkaar springen, samen FIFA spelen, ik kan me zonder jou geen leven voorstellen. En ik vind het zo knap dat je het zo lang hebt volgehouden. Maar wat voor ons het belangrijkste is, is dat we jóu hebben mogen behouden.’