Onze aanpak

Bij De Stam volg je een intensief zorgtraject van één jaar in een Safehouse Pro, met hierna de mogelijkheid voor verlengde zorg, gedurende een half jaar (begeleid wonen).

Een Safehouse is een veilige en gezonde abstinente woonomgeving waarin vaardigheden die essentieel zijn voor blijvend herstel na een verslaving, worden aangeleerd en geoefend in een huiselijke omgeving met lotgenoten.

Maar De Stam biedt meer! Safehouse Pro onderscheidt zich doordat De Stam niet alleen zorg biedt vanuit de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (begeleiding), maar ook specialistische geestelijke gezondheidszorg uit de Zorgverzekeringswet (behandeling), mocht dat nodig zijn. De Stam heeft namelijk de specialisten in huis om deze zorg te kunnen bieden, zoals een psychiater, verslavingsarts en psycholoog.

De Stam biedt een sterk onderscheidend inhoudelijk programma: 

• Een divers aanbod van groepstherapieën;
• Gericht op zelfhulp en wederzijdse hulp, therapeutische gemeenschap;
• Individuele gesprekken met de persoonlijk begeleider;
• Aandacht voor het systeem (gezin, naasten);
• Interne dagbesteding;
• Verschillende behandelingen, waaronder EMDR (traumatherapie) en CGT (cognitieve gedragstherapie);
• En ontspanning in het weekend.

Het eerste jaar in ons Safehouse Pro werk je aan jezelf met je medebewoners in een gestructureerd dagprogramma. Je leert er jezelf en elkaar te helpen en verantwoordelijkheid te dragen en te delen.

Na het eerste jaar zul je doorstromen naar een verlengde zorgwoning of een eigen woning (begeleid wonen). Hier werk je toe naar zelfstandigheid en pas je toe wat je in het eerste jaar geleerd hebt. Het verlengde zorgtraject duurt een half jaar. Bewoners nemen dan actief deel aan de samenleving en ontwikkelen steeds meer hun eigen structuur. Ze starten met werk en eventueel een opleiding en worden bijvoorbeeld lid van een sport/hobbyclub. Op deze manier groeien bewoners naar een nuchtere en volledige participatie in de maatschappij met eigen invulling.

Gedurende het programma doorloop je vijf fasen (vergelijkbaar met de 12 stappen benadering), waarbij er steeds meer verantwoordelijkheden en privileges zijn.

Bij De Stam wonen maximaal dertig bewoners, ieder in een verschillende fase van herstel.

Reactie…

…van een naaste:
‘Je zat zo vast en diep in de ellende, dat er geen andere uitweg meer was. Om voor twee jaar naar De Stam in Den Haag te gaan, weg uit je vertrouwde omgeving, dat was niet niks. Wat waren we blij dat je deze kans pakte: de beste mogelijkheid om van die verslaving/ziekte af te komen.Je bent door een diep dal gegaan, met veel zware momenten, vooral in het eerste jaar. Maar dat was nodig om er sterker uit vandaan te komen. Je hebt het maar mooi gedaan en je mag supertrots op jezelf zijn. Jij hebt je leven weer terug en wij daarmee ook. En wij zijn zielsblij dat we jou ook weer terug hebben.’

…van een moeder:
‘Toen was er het onschuldig lijkende begin, kwamen de kleine confrontaties, mooie beloftes, zware gesprekken, waren er grote botsingen, volgde een opname, een opleving, maar ook een terugval. Die je uiteindelijk in zoveel ellende en een totaal uitzichtloze situatie deed belanden, dat je hulp aanvaardde. Hoe groot en moeilijk de stap naar De Stam ook was, vanaf het begin ben je het proces hier helemaal aangegaan. Als je hier dan toch zat, wilde je het goed doen. Bij De Stam begon je weer met sporten, zelfs yoga – wat uitgroeide tot je favoriete bezigheid – werd beoefend.Je lichaam heeft een transformatie ondergaan, maar als persoon ben je ook veranderd. Je mediteert, je deelt veel, je bent open.’

…van een neefje (11 jaar):
‘Hoera, onze lieve oom is al twee jaar in De Stam en dat betekent dat hij mag gradueren. Jij bent een voorbeeld voor de rest hier. Een heel goed voorbeeld zelfs, want je bent blijven geloven in jezelf. We hebben met ons gezin zoveel leuke dingen gedaan samen. Toen we tijdens een vakantie de sleutel kwijt waren, klom jij boven door een raam heen. In de bank bij oma stoeien met elkaar en op elkaar springen, samen FIFA spelen, ik kan me zonder jou geen leven voorstellen. En ik vind het zo knap dat je het zo lang hebt volgehouden. Maar wat voor ons het belangrijkste is, is dat we jóu hebben mogen behouden.’